جالبه امسال روز دوم سال تحصیلی خیلی متفاوت تر از روز اولش بود!!!!!!!!!! امسال هم مثل سال گذشته علاوه بر هنرستان آمنه،قرار بود در خدمت هنرستان امام حسن مجتبی هم باشم، روز دوم که چهارشنبه بود همزمان هر دو تا مدرسه کلاس داشتم و تداخل برنامه پیش اومده بود..... گفتم دو زنگ برم اینطرف، دو زنگ اونطرف تا صحبت کنمو برنامه ها رو درست کنیم!!!! هیچی دو زنگ اول رفتم آمنه و بعد با اجازه مدیر راهی هنرستان امام حسن شدم و 11 و چهل دقیقه رسیدم !!!!!!!!!!! وای با چه ذوقی سلام خوبید و این حرفا!!!!!!!!!!! دیدم همه در عین ابراز محبت ی جور خاصی نگاه می کنند منم بچه خوب رفتم سر کلاس؛ بچه ها مودب و مرتب نشسته بودند و تا منو دیدند بنظرم اومد اونام انگار همونجوری نگاه می کنند!!!!!!!!!!!! تازه داشتم با خودم فکر میکردم اینا چرا اینجوریند که یکی از بچه ها وسط زمین و هوا بودم که بشینم پشت میز، گفت خانم ساعت 12 زنگ نمازه و 12 و نیم تعطیل میشیم، میریم خونه :) منو بگی هاج و واج !!!!!!!!!! مگه مدرسه تا 2 و نیم نیست؟؟؟ گفتند نه! ای داد این همه کوبیده بودم اومده بودم این طرف! بچه های آمنه بی معلم اینجام تا بگم بسم الله تمومه!!!!!!!!!! تو دلم کلی به خودم خندیدم که خوبه دنیا دنیای ارتباطات و اطلاعاته و من الان وسط زمین و هوام@@@@ دختر خوب ی زنگ می زدی بعد راه می افتادی!!!!!!!!!!! اصلا برنامه تو تلفنی درست می کردی!!!!!!!! حتما باید می رفتی چشم تو چشم، گوش به گوش!!!!!!!!!!!! ولی اون نگاهای پر محبت خاطره شدااااااا می ارزید برم و ببینمشون اگر تلفنی حلش می کردم الان تصورش اینقد برام قشنگ نبود@@@@ جالبیش اینجا بود که من وقتی روز اول میرم مدرسه کلی قانون و تبصره چند صد ماده ای می ذارم روی میز؛ ولی اون لحظه از حیرت همش از ذهنم رفت و بهشون گفتم ان شالله سال خوبی با هم داشته باشیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! و با چندتا جمله تمومش کردم جا داره همین جا از خانم منفرد مدیر محترم هنرستان امام حسن و خانم اخوان مدیریت محترم هنرستان آمنه کمال تشکر رو داشته باشم که همیشه بهم ثابت کردند در عین مدیریت جدی و مقتدرانه شون وضعیت شغلی همکاران رو هم در نظر دارند....

با سلام خدمت دوستان عزیز

در ابتدا بهتر دیدم خودم و حرفه ام رو برای شما دوستان معرفی و اینکه به چه منظور این وبلاگ را راه اندازی کردم رو عنوان کنم و در آخر عنوان دارم که دست یاری شما دوستان و علاقمندان را در زمینه گسترش وبلاگ به گرمی می فشاریم.

بنده از سال 81 وارد حرفه ای شدم که از دوران دبستان جز آرزوهای بزرگم بود، اون روزا یعنی سال پنجم دبستان معلمی داشتم به نام سرکار خانم اربابیون (که هر کجا هست امیدورام همیشه شاد و سلامت باشه)، ایشون بودند که منه شیطون بازیگوش و البته درس نخون رو عاشق